مطالعه ی فوق ریزبینی سلول های گرانولوزای فولیکول های تخمدانی موش صحرایی متعاقب ایجاد دیابت تجربی و درمان با متفورمین

پیش زمینه و هدف: دیابت یک بیماری متابولیکی است که بر تمام بدن از جمله دستگاه تناسلی ماده تأثیر می گذارد و از عوامل مؤثر در ناباروری می باشد. متفورمین از داروهای رایج کنترل قند خون بیماران دیابتی است. هدف این مطالعه بررسی تغییرات فوق ریزبینی فولیکول های تخمدانی رت های دیابتی و سنجش میزان اثربخشی داروی متفورمین در این زمینه بود.   مواد و روش کار: 36 سر رت ماده بالغ نژاد sprague-dawley (210-170گرم) در 3 گروه (کنترل، دیابتی و دیابتی درمان شده با متفورمین) مطالعه شدند. در گروه های دوم و سوم، رت ها با تزریق mg/kg 45 استرپتوزوتوسین دیابتی و در گروه سوم با mg/kg/day 100 متفورمین منوهیدروکلراید تیمار شدند. در پایان دوره آزمایش، رت ها تشریح و تخمدان راست آن ها پس از آماده سازی، با میکروسکوپ الکترونی عبوری ( tem ) مطالعه گردیدند.   یافته ها: تغییرات ایجادشده در سلول های گرانولوزای فولیکول های تخمدانی رت های گروه دیابتی در مقایسه با گروه کنترل شامل کوچک و چروکیده شدن سلول گرانولوزا، کوچک شدن، بی نظمی شکلی و کاهش فعالیت هسته سلول (متراکم تر شدن کروماتین)، کاهش تعداد و ظهور اشکال غیرطبیعی اندامک های سیتوپلاسم سلول، تجمع قطرات لیپیدی در سیتوپلاسم، ازهم گسیختگی سلول های تاج شعاعی و فاصله گرفتن آن ها از پرده شفاف است. کاهش تعداد و هموژن شدن میتوکندری ها، بالونی شدن کریستاهای برخی از میتوکندری ها، تورم شبکه های آندوپلاسمی صاف و دانه دار از بارزترین تغییرات اندامکی در گروه دیابتی بودند.   بحث و نتیجه گیری : دیابت باعث ایجاد تغییرات فرا ساختاری آپوپتوزی در سلول های گرانولوزا شده و منجر به آترزی فولیکول های در حال رشد خواهد. درمان با متفورمین می تواند در ایجاد شرایط بهتر در موارد ذکرشده در بیماران دیابتی مؤثر باشد.